ေလ့လာမွတ္သားသင့္တဲ့ သမုိင္းသင္ခန္းစာ

ျမန္မာလြတ္လပ္ေရးသမုိင္းဦးကေန ဒီေန႔ဒီအခ်ိန္အထိ ျမန္မာႏုိင္ငံမွာ ႏုိင္ငံေရးအင္အားစုေတြ၊ တုိင္းရင္းသားအဖြဲ႔အစည္း မ်ား တစည္းတလုံးတည္း ရွိခဲ့တဲ့ကာလဟာ တႀကိမ္ပဲ ရွိခဲ့ပါတယ္။ ဖတ္ဆစ္ဂ်ပန္ကုိ ေတာ္လွန္ဖို႔ ဖြဲ႔စည္းခဲ့တဲ့ ဖက္စစ္ တိုက္ဖ်က္ေရးျပည္သူ႔လြတ္ေျမာက္ေရး (ဖတပလ)၊ ေနာက္ပိုင္း ဖက္ဆစ္ဆန္႔က်င္ေရး ျပည္သူ႔လြတ္လပ္ေရး (ဖဆပလ) အဖြဲ႔ႀကီး တစည္းတလံုးတည္းရွိခဲ့တဲ့ ၁၉၄၄ ခုႏွစ္ကေန ၁၉၄၆ ခုႏွစ္အထိ ကာလတုိကေလးျဖစ္ပါတယ္။ လြတ္လပ္ေရး ရခဲ့ေပမဲ့ (၆၂) ႏွစ္ကာလပတ္လုံး ႏုိင္ငံမွာ စည္းလံုးညီညြတ္မႈကင္းမဲ့ခဲ့ရတဲ့အေၾကာင္းတရား အက်ဳိးတရားေတြကို ေနာင္မ်ဳိးဆက္သစ္ ဒီမုိကေရစီလႈပ္ရွားေနသူေတြ ဘယ္လိုသင္ခန္းစာထုတ္ယူၾကမလဲဆုိတာ သိရွိႏုိင္ဖို႔ ဒီကေန႔ အစီအစဥ္ မွာ ဖဆပလအဖြဲ႔ႀကီး မညီမၫႊတ္ျဖစ္ခဲ့ရတဲ့ ေနာက္ခံကိုေျပာျပၾကသူမ်ားကေတာ့ ဝါရင့္ႏုိင္ငံေရးသမားႀကီး သခင္ခ်န္ထြန္း ကုိ ဆက္သြယ္ေမးျမန္းခဲ့ပါတယ္။ ဖဆပလ နံပတ္တစ္ေခါင္းေဆာင္ဝန္ႀကီးခ်ဳပ္ ဦးႏု နဲ႔ နံပတ္နွစ္ေခါင္းေဆာင္ ဦးေက်ာ္ၿငိမ္း တို႔ၾကားမွာ သေဘာထား ကြဲလြဲမႈျပႆနာေတြစုလာၿပီးေတာ့ ၁၉၅၆ ခုႏွစ္ ဦးႏု တရုတ္ျပည္ကို ခရီးထြက္ ေနစဥ္ ဦးေက်ာ္ၿငိမ္းရဲ ႔ အစီအစဥ္နဲ႔ ႏုိင္ငံျခားကုိ ဆန္တန္ခ်ိန္ (၅) သိန္း ေရာင္းခ်လိုက္တဲ့ကိစၥဟာ တေယာက္နဲ႔တေယာက္ မေက်မနပ္အျပန္အလွန္ စာေရးၾကၿပီး ေပါက္ကြဲသြားေစတဲ့ လတ္တေလာအေၾကာင္းရင္းျဖစ္တယ္လို႔ သခင္ခ်န္ထြန္းက ဆုိပါတယ္။

သခင္ခ်န္ထြန္း ။ ။ ဦးေက်ာ္ၿငိမ္းကေန ဒုတိယဝန္ႀကီးခ်ဳပ္စီးပြားေရးဆုိေတာ့ သူကသဘာပတိျဖစ္ေနေတာ့ သခင္သာခင္၊ ဦးထြန္းအုန္း၊ သခင္ေက်ာ္ဒြန္း၊ ဦးရာရွစ္ - ဝန္ႀကီးက ဦးရာရွစ္။ ဒါေပမဲ့ ဦးေက်ာ္ၿငိမ္းဘက္ကုိ က်န္တဲ့ (၃) ေယာက္က လိုက္တဲ့အခါက်ေတာ့ ဦးေက်ာ္ၿငိမ္း ေပးခ်င္တဲ့အတုိင္းပဲ ေဒၚႏုယဥ္ကုိ အဲဒီအတုိင္း ေပးလိုက္တာ။ တင္ဒါေခၚတဲ့ သေဘာ မ်ဳိး။ အဲဒါမ်ဳိးေတြ ဦးရာရွစ္က ေျပာေပမဲ့ မရေတာ့ဘဲ လုပ္လိုက္တာ။ ဦးႏု က မေက်နပ္ျဖစ္တာ။ စာေလးႏွစ္ေစာင္ဆုိတာ ဦးေက်ာ္ၿငိမ္း က ခဗ်ားအတြက္ဘယ္လိုလုပ္တယ္၊ က်ဳပ္ဘယ္ေလာက္ ကာကြယ္တယ္၊ ဘာလုပ္တယ္ညာလုပ္တယ္ေပါ့။ ဦးႏုကလည္း မင္းအတြက္ ဘာလုပ္တယ္ဆုိၿပီး အဲဒါေတြျဖစ္လာတယ္။

ဦးေရာ္နီညိမ္း ။ ။ လႊတ္ေတာ္မွာ အယုံအၾကည္မရွိ တင္သြင္းတာ ဘယ္ခုႏွစ္မွာလဲ။

သခင္ခ်န္ထြန္း ။ ။ ၁၉၅၈ ကြဲၿပီး အခုန စာႏွစ္ေစာင္ေၾကာင့္ ကြဲၿပီဆုိေတာ့ ဒါခြဲၾကမယ္။ လႊတ္ေတာ္မွာ မဲနဲ႔ခြဲမယ္ဆုိၿပီး ဦးေက်ာ္ၿငိမ္းက လုပ္တာေပါ့။ ဦးဘေဆြႀကီး က ႏွစ္ဖက္ၫွိတယ္။ ဦးႏု က လက္မခံဘူး။ အဲဒီကေန ဦးဘေဆြ က ၾကားလူ ကေန မထူးဘူးဆုိၿပီး ဦးေက်ာ္ၿငိမ္းနဲ႔ ေပါင္းလုိက္တာ။ လႊတ္ေတာ္ေခၚရတဲ့ ဘဝကုိ ေရာက္သြားတာ။ အစိုးရသစ္ဖြဲ႔ဖို႔ရာ။

ဦးေရာ္နီညိမ္း ။ ။ အဲဒါ သူတုိ႔က ပါတီႏွစ္ခု ၫႊန္႔ေပါင္းဖြဲ႔ထားတာ မဟုတ္ဘူး။ အာဏာရပါတီတခုတည္းမွာပဲ သူတုိ႔ အခ်င္းခ်င္းကြဲတာ ဘာျဖစ္လို႔ လႊတ္ေတာ္အထိ ယူလာရတာလဲ။ ကုိယ္ဘာသာ ပါတီထဲမွာ ဖြဲ႔လုိ႔မရဘူးလား။

သခင္ခ်န္ထြန္း ။ ။ ပါတီက ဝန္ႀကီးခ်ဳပ္ရာထူးအတြက္ေလ။ မဲခြဲၾကတယ္အခါက်ေတာ့ ဦးႏု က ရွစ္မဲ ႏုိင္တာေပါ့။

ဦးေရာ္နီညိမ္း ။ ။ က်ေနာ္တုိ႔ ျပန္ေကာက္မယ္ဆုိရင္ ဖဆပလႀကီး။ အဲဒီပါတီႀကီးက မညီမၫြတ္ေတြျဖစ္လာတဲ့အခ်ိန္ ၁၉၅၈ ခုႏွစ္ေလာက္မွာ တတိယအုပ္စုျဖစ္တဲ့ တပ္မေတာ္က အဲဒီမွာ ဘယ္လုိဝင္လာသလဲ။ အၾကမ္းမ်ဥ္းေလး ေျပာျပပါ။

သခင္ခ်န္ထြန္း ။ ။ အဲဒီမွာ ကြဲလာတဲ့အခါၾကေတာ့ သူတုိ႔က အာဏာလႊဲေျပာင္းေပးဖို႔ရာဆုိၿပီးေတာ့ ဗိုလ္ခ်ဳပ္ေအာင္ႀကီး၊ ဗိုလ္ခ်ဳပ္ေမာင္ေမာင္၊ ဗိုလ္ခ်ဳပ္တင္ေဖ တုိ႔လာၾကတယ္။ ဒီလုိဆုိရင္ အာဏာသိမ္းတယ္ဆုိတာ မေကာင္းပါဘူး။ အဲဒီေတာ့ care-taker အေနနဲ႔ ဦးေနဝင္း က ေျခာက္လလုပ္ပါ။ အဲဒီကေန ေရြးေကာက္ပြဲလုပ္ေပးပါဆုိတဲ့ သေဘာမ်ဳိး ဦးႏုက လုပ္ေတာ့ ဦးေနဝင္းကလည္း ဦးႏု အဆုိျပဳတာကို လက္ခံပါတယ္ဆုိၿပီးေတာ့ ၾကားျဖတ္အစိုးရအေနနဲ႔ ေပၚလာတာ။

ဦးေရာ္နီညိမ္း ။ ။ ေနာက္တပုိင္းကုိ ဆက္သြားရေအာင္ပါ။ အဲဒီလုိေတြျဖစ္ၿပီးေတာ့ ၁၉၆၀ ခုႏွစ္မွာ ဗိုလ္ခ်ဳပ္ႀကီး ေနဝင္း က ေရြးေကာက္ပြဲ လုပ္ေပးတဲ့အခါမွာ သန္႔ရွင္း ဖဆပလ က အျပတ္အသတ္ ႏုိင္သြားတယ္။ ႏုိင္ၿပီးေတာ့မွ ျပည္ေထာင္စုပါတီ ဆုိၿပီး ပါတီညီလာခံမွာ ပါတီနံမည္အသစ္ေတြ ေပးၿပီးမွ ျပည္ေထာင္စုပါတီက ဦးဗိုလ္သခင္ ထပ္ကြဲတယ္။ အဲဒါကုိ ေနာက္ဆုံးပိတ္ ရွင္းျပပါ။

သခင္ခ်န္ထြန္း ။ ။ ဦးဗိုလ္သခင္ဆုိေတာ့ ဒီဖက္က သခင္ေက်ာ္ဒြန္း က အေထြေထြအတြင္းေရးမႈး။ သခင္ေက်ာ္ဒြန္းကုိ care taker government က ဓျမတုိက္မႈနဲ႔ အမႈဆင္ၿပီး ဖမ္းထားတယ္။ ဖမ္းထားတဲ့အခါၾကေတာ့ ဦးႏု က ဦးအုန္းကုိ အေမရိကန္ သံအမတ္ႀကီးကေန ျပန္ေခၚတယ္။ ေခၚၿပီးေတာ့ ဦးအုန္းကုိလည္း အမႈေဆာင္ထဲ ထည့္ခဲ့တယ္။ အေထြေထြ အတြင္းေရးမႈးအေနနဲ႔ ဦးအုန္းကုိ အဆုိသြင္းတယ္။ ဗိုလ္မင္းေခါင္ က အဲဒီအေျခအေနမွာ တြဲဖက္အတြင္းေရးမႈးဆုိေတာ့ acting general secretary ေပါ့။

ဦးေရာ္နီညိမ္း ။ ။ ၿခံဳငံုၿပီး သိခ်င္တာက ခက္ခက္ခဲခဲႏုိင္ေအာင္ လုပ္ခဲ့တဲ့အခ်င္းခ်င္းၾကားထဲမွာ ဘယ္လိုျဖစ္ၿပီးေတာ့ ဦးဗိုလ္သခင္ ထပ္ကြဲဖို႔ သေဘာတရားေရးအေၾကာင္း က ဘယ္လိုျဖစ္လာတာလဲ။ ဦးႏု က ဒီစစ္ဗိုလ္ေတြက ပညာ မတတ္ဘူး။ ငါ အားကုိးလုိ႔မရဘူး။ သခင္ေတြလည္း ဒီအတုိင္းပဲ လြတ္လပ္ေရးၾကဳိးပမ္းမႈမွာေတာ့ ပါလာတယ္။ သုိ႔ေသာ္လည္း ပညာမတတ္ဘူး။ ဦးအဖြဲ႔ေတြကေတာ့ အုိင္စီအက္စ္တုိ႔ ျဖစ္ေတာ့ ဒီလူေတြက ပညာတတ္တယ္ သူတို႔ကုိ ငါ အားကိုးမယ္ဆုိတဲ့ သူအေနနဲ႔ ဒီလုိ ႏုိင္ငံေရး အျမင္သေဘာတရား ရွိေနလုိ႔လား။ လူကိုမဟုတ္ဘဲ။

သခင္ခ်န္ထြန္း ။ ။ ဦးႏု ကေတာ့ ဝန္လံုေတာ္ကေန အၿငိမ္းစားတရားသူႀကီးေတြကုိ ပုိၿပီးေတာ့ အထင္ႀကီးတာေပါ့။ သုိ႔ေသာ္လည္း အထဲမွာ ကြဲတဲ့အခါက်ေတာ့ ဦးဗိုလ္သခင္အေနနဲ႔ၾကေတာ့ ဟုိဘက္က ဗိုလ္မင္းေခါင္ ကလည္း သူကလည္း ေခါင္းေဆာင္လုပ္ခ်င္တာေပါ့။

ဦးေရာ္နီညိမ္း ။ ။ ဒီလုိမ်ဳိး အင္အားခ်ိ ႔နဲ႔ၿပီး အခ်င္းခ်င္းကြဲမယ္ဆုိရင္ ေနာက္တခါ တပ္မေတာ္က ဝင္လာမယ့္ အေနအထား မ်ဳိးကုိ မတြက္မိခဲ့ၾကဘူးလား။

သခင္ခ်န္ထြန္း ။ ။ အေျခအေနမွန္ကုိ မသုံးသပ္တဲ့ ႏုိင္ငံေရးသမားေတြကလည္း ကုိယ္ဘာသာကြဲရင္ကြဲကြာဆုိတဲ့ သေဘာ မ်ဳိးနဲ႔ လုပ္လိုက္ၾကတဲ့အခါက်ေတာ့ လင္မယားလုိေပါ့.. တေယာက္နဲ႔တေယာက္မတည့္တဲ့အခါ ဘာဆိုဘာမွ အေကာင္းကုိ မျမင္ေတာ့ဘူး အျပစ္ပဲေပါ့။ ဒီအတုိင္းပဲ ဖဆပလ ေခါင္းေဆာင္ေတြလည္း လူေတြပဲ။ ဘာေျပာေျပာ ကြဲလာၿပီးဆုိေတာ့ ထပ္ကြဲေတာ့ ဟုိဘက္က အာဏာကုိ တႏွစ္ခြဲေလာက္ ေစာေစာကလုပ္ခဲ့ေတာ့ အရသာရွိေနေတာ့ ဒါသိေနေတာ့ ျပန္လုိ ခ်င္ၿပီး ေစာေစာက ဦးေက်ာ္ၿငိမ္း က အမ်ားႀကီးေတာင္းပန္းေပမဲ့ မရဘူး။ ဦးဘေဆြ ကလည္း ဦးေက်ာ္ၿငိမ္း ဘက္ကေန အကုန္လုံး မကြဲပါနဲ႔လို႔ ဦးႏုကုိ အမ်ဳိးမ်ဳိး ေတာင္းပန္းတယ္။ အဂတ၊ ေဒါသျဖစ္ေနတဲ့အခ်ိန္မွာ ဘာမွမစဥ္းစားဘူး ကုိယ္ လုပ္ခ်င္တာပဲ သိၾကတာ။ မို္က္မဲမႈေပါ့။ တုိင္းျပည္ရဲ ႔ ကံၾကမၼာေပါ့။

ဦးေရာ္နီညိမ္း ။ ။ အာဏာရ ဖဆပလအဖြဲ႔ႀကီး ၿပိဳကြဲသြားရတဲ့ အက်ဳိးဆက္အျဖစ္ ျမန္မာႏုိင္ငံမွာ စစ္အာဏာရွင္စနစ္ ေပၚထြန္းသြားခဲ့တာ ႏွစ္ (၅၀) နီးပါး ရွိလာခဲ့ပါၿပီ။ အခုေတာ့ စစ္အာဏာရွင္လက္ေအာက္ကေန လြတ္ေျမာက္ၿပီး ဒီမုိကေရစီ ရရွိေအာင္ ႀကိဳးပမ္းေနၾကတဲ့ လူငယ္မ်ဳိးဆက္သစ္ေတြ ေရွ ႔က ေခါင္းေဆာင္ေတြရဲ ႔ လုပ္ရပ္ေတြကို ၾကည့္ၿပီး ဘယ္လိုသင္ခန္းစာ ထုတ္ယူၾကသလဲဆုိတာ ၾကည့္ၾကေအာင္ပါ။ ကုိသြင္လင္းေအာင္ ဟာ ၁၉၈၈ ခုႏွစ္ လူထု အုံၾကြမႈ ႀကီးမွာ ပထမႏွစ္ တကၠသိုလ္ေက်ာင္းသားျဖစ္ၿပီး ဗမာႏုိင္ငံလုံးဆုိင္ရာ ေက်ာင္းသားသမဂၢမ်ား အဖြဲ႔ခ်ဳပ္ ဗကသ အဖြဲ႔ဝင္ တဦး ျဖစ္ခဲ့ပါတယ္။ သူက ၁၉၉၆ ခုႏွစ္ ဒီဇင္ဘာ ေက်ာင္းသားလႈပ္ရွားမႈမွာ အဖမ္းခံခဲ့ရၿပီး ႏုိင္ငံေရးအက်ဥ္းသားအျဖစ္ (၅) ႏွစ္ ေက်ာ္ၾကာ ေထာင္ဒဏ္က်ခံခဲ့ရပါတယ္။ ၂၀၀၇ ခုႏွစ္မွာ ေထာင္က လြတ္ေျမာက္ၿပီး ရန္ကုန္-အေမရိကန္ စင္တာ (Yangon-American Center) က ေပးအပ္တဲ့ပညာသင္ဆုနဲ႔ သူရဲ ႔ ပညာေရးခရီးကုိ ေရွ ႔ဆက္ခဲ့ပါတယ္။ ထူးခြ်န္သူ ျဖစ္တာေၾကာင့္ ၂၀၀၇ ခုႏွစ္ မတ္လမွာ အေမရိကန္ျပည္ေထာင္စုကုိ တလၾကာ ခရီးသြားေရာက္ဖို႔ သူကို အေမရိကန္ စင္တာက ေရြးခ်ယ္လိုက္ပါတယ္။ ကုိသြင္လင္းေအာင္ ဟာ ျမန္မာႏုိင္ငံကူး လက္မွတ္ရရွိခဲ့ေပမဲ့ အေမရိကန္စင္တာမွာ ႏုိင္ငံေရးလႈပ္ရွားမႈေတြ လုပ္ခဲ့တဲ့ဆုိတဲ့ စြပ္စြဲခ်က္နဲ႔ ျမန္မာႏုိင္ငံကအထြက္ ရန္ကုန္မဂၤလာဒုံေလဆိပ္မွာ အာဏာပုိင္ေတြရဲ ႔ ဖမ္းဆီးျခင္းခံရၿပီး တစ္လၾကာ အက်ဥ္းက်ခံခဲ့ရပါတယ္။ အခုေတာ့ လြတ္ေျမာက္နယ္ေျမကုိ ေရာက္ရွိလာၿပီး ျမန္မာ့ ဒီမုိကေရစီေရး ႀကိဳးပမ္းေဆာင္ရြက္ေနတဲ့ ကိုသြင္လင္းေအာင္ ကုိ ျမန္မာႏုိင္ငံရဲ ႔ အနာဂတ္ဒီမုိကေရစီ အစစ္အမွန္ ရရွိလာမယ့္အခ်ိန္အခါအတြက္ ေရွ ႔ကေခါင္းေဆာင္ေတြရဲ ႔ လုပ္ရပ္ေတြအေပၚ ဘယ္လုိသင္ခန္းစာ ထုတ္ယူမလဲလို႔ ဆက္သြယ္ ေမးျမန္းခဲ့ပါတယ္။

ကုိသြင္လင္းေအာင္ ။ ။ ဘာေၾကာင့္ အဲဒီလုိျဖစ္ခဲ့သလဲဆုိတာကို သုံးသပ္ၾကည့္တဲ့အခါေတာ့ အဓိက သုံးခု ေတြ႔တယ္။ ပထမတခုကေတာ့ ဝါဒေရးရာ၊ လြတ္လပ္ေရးမရခင္ကတည္းက ဖဆပလ အဖြဲ႔ခ်ဳပ္ကေန ကြန္ျမဴနစ္ပါတီ ထြက္သြားရတာ မ်ဳိးေတြ ျဖစ္ခဲ့တယ္။ ေနာက္ပုိင္း လြတ္လပ္ေရးရၿပီးတဲ့ေနာက္မွ ကြန္ျမဴနစ္ပါတီက ေတာခုိသြားတယ္။ လြတ္လပ္ေရး လႈပ္ရွားခဲ့သူေတြထဲမွာ ပါဝင္ခဲ့တဲ့ ဗိုလ္ခ်ဳပ္ေနဝင္း တုိ႔က အာဏာသိမ္းတာမ်ဳိးေတြ ျဖစ္တယ္။ ေနာက္ မဆလေခတ္ တေလွ်ာက္လုံးမွာ ဖဆပလ နဲ႔ ကြန္ျမဴနစ္ေတြက သူတုိ႔ရဲ ႔ လုပ္ေဖၚကုိင္ဖက္ေတြပါ။ သူတို႔အခ်င္းခ်င္း တေယာက္နဲ႔ တေယာက္ အေသအေၾက စစ္ေတြတုိက္ခဲ့တဲ့အထိ အကြဲအၿပဲေတြ ျဖစ္ခဲ့တယ္။ ဒါကို ပထမအခ်က္ ဝါဒေရးရာအေနနဲ႔ ျဖစ္တယ္လို႔ ျမင္တယ္။ ဒုတိယျမင္တာကေတာ့ အာဏာ လုၾကတယ္။ ပုဂိၢဳလ္ေရးမာနေတြနဲ႔ ျဖစ္ၾကတယ္။ သန္႔ရွင္းထဲမွာဘဲ အကြဲအၿပဲေတြ ထပ္ျဖစ္။ ေနာက္ဆုံး တတိယအခ်က္ကေတာ့ လြတ္လပ္ေရးရသြားတဲ့အခါၾကေတာ့ ဗမာျပည္ကုိ လက္လႊတ္ ဆုံးရႈံးခဲ့ရတဲ့ ကုိလိုနီအစိုးရ အဂၤလိပ္ရဲ ႔ ေသြးထုိးမႈေတြ အဲဒါေၾကာင့္လည္း ျဖစ္ခဲ့ရတယ္။ တုိင္းရင္းသားေတြနဲ႔ ျပည္တြင္းစစ္ေတြျဖစ္တဲ့ကိစၥေတြ အဲဒီလုိ သုံးခု ခြဲျမင္တယ္။ လြတ္လပ္ေရးသမုိင္းကုိ ျပန္ၾကည့္တဲ့အခါၾကေတာ့ တကယ္ ႏုိင္ငံေရး ျမင့္တက္ခဲ့တာ ၁၉၃၆ ဒုတိယ ေက်ာင္းသားသပိတ္ေလာက္က စၿပီး ႏုိင္ငံေရး ျမင့္တက္တယ္။ အဲဒီကစၿပီးေတာ့ လႈပ္ရွားၾကတယ္။ ၁၉၄၈ ခုႏွစ္အထိ လႈပ္ရွားတဲ့အခါၾကေတာ့ အဲဒီႏွစ္ေတြ ျပန္တြက္ၾကည့္ရင္ ၁၂ ႏွစ္ ရွိတယ္။ အခု ၁၉၈၈ ခုႏွစ္က စခဲ့တဲ့ ဒီမုိကေရစီအေရးေတာ္ပံုၾကေတာ့ အခုဆုိရင္ ၂၁ ႏွစ္ ရွိခဲ့ၿပီ။

ဦးေရာ္နီညိမ္း ။ ။ ျဖတ္ၿပီးေဆြးေႏြးခ်င္တာက ကုိသြင္လင္းေအာင္ ေထာက္ျပတဲ့အခ်က္က က်ေနာ္တုိ႔ ကမာၻ႔အခင္းအက်င္း မရွိဘူးလား။ အဲဒီအခ်ိန္မွာ ဒုတိယကမာၻစစ္ႀကီး ျဖစ္သြားတယ္။ တကမာၻလုံးအတုိင္းအတာနဲ႔ ႏုိင္ငံေရးအခင္းအက်င္း အေျပာင္းအလဲႀကီးမွာ ၁၉၃၆ သပိတ္ ေက်ာင္းသားေခါင္းေဆာင္ေတြ၊ ႏိုင္ငံေရးေခါင္းေဆာင္ေတြက ဒီ အေျပာင္းအလဲ ႀကီးကုိ ရေအာင္ ကုိယ္တုိင္းျပည္အတြက္ အျမတ္ထုတ္ႏုိင္ခဲတယ္လို႔ က်ေနာ္တုိ႔က ျမင္ၾကည့္လို႔ ရပါတယ္။ အခုအခ်ိန္အထိ ၂၁ ႏွစ္ၾကာလာတယ့္အခါမွာ က်ေနာ္တုိ႔ အခု ကုိသြင္လင္းေအာင္ တုိ႔လုိ မ်ဳိးဆက္သစ္ေတြက အဲဒီလုိမ်ဳိး အခြင့္အေရးတခု ေပၚလာခဲ့ရင္ ငါတုိ႔အေနနဲ႔ ဟိုတုန္းက ေခါင္းေဆာင္ေတြ လုပ္ခဲ့သလုိ တုိင္းျပည္အတြက္ ဒီအေပၚမွာ အသံုးခ်ၿပီးေတာ့ ႀကိဳတင္ျပင္ဆင္ ထားဖုိ႔ စဥ္းစားထားပါသလား။

ကိုသြင္လင္းေအာင္ ။ ။ အဲဒီကိစၥက ႀကိဳတင္ျပင္ဆင္တာထက္ က်ေနာ္တုိ႔ အခုသြားေနတဲ့ပံုစံကုိက အဲဒီ ပုံစံသြားေနရတယ္ လုိ႔ ထင္တယ္။ ဘာျဖစ္လုိ႔လည္းဆုိေတာ့ အခု ကမာၻေပၚမွာ Super Power အင္အားႀကီးတုိင္းျပည္ႀကီးေတြက သူတို႔ ဂုဏ္သိကၡာေတြ၊ စီးပြားေရးလုပ္ကြက္ေတြ လုေနၾကတယ္အခ်ိန္ျဖစ္တယ္။ အဲဒီအေပၚမွာ က်ေနာ္တုိ႔က ကစားေနရတဲ့ သေဘာလုိ႔ ျမင္တယ္။ ဥပမာ အေမရိကန္၊ အေနာက္ႏုိင္ငံတုိ႔က က်ေနာ္တုိ႔ရဲ ႔ လႈပ္ရွားမႈကို ေထာက္ပံ့တဲ့သေဘာေပါ့။ သူတုိ႔ကလည္း သူတုိ႔ interest နဲ႔ စိတ္ဝင္စားမႈနဲ႔ ေထာက္ပံ့တယ္။ အဲဒီအေပၚမွာလည္း က်ေနာ္တို႔က က်ေနာ္တုိ႔အတြက္ ဘာအက်ဳိးအျမတ္ရမလဲ။ တဖက္ကလည္း တရုတ္နဲ႔ သူတုိ႔ ကစားတဲ့အေပၚမွာ တရုတ္ျပည္က က်ေနာ္တုိ႔ ဘာ အက်ဳိးအျမတ္ေတြ ရမလဲဆုိတဲ့ ပုံစံမ်ဳိးနဲ႔ ကစားေနရတယ္လို႔ ျမင္တယ္။ အဲဒါက ေလာေလာဆယ္ လုပ္ေနရတယ္။ အခုန ေျပာတဲ့ လြတ္လပ္ေရး လႈပ္ရွားမႈသမုိင္းတုန္းကေတာ့ အဲဒီအခ်ိန္တုန္းက ႏုိင္ငံေတြရဲ ႔ စိတ္ဝင္စားမႈ နဲ႔ သူတုိ႔ရဲ ႔ အေျပာင္းအလဲ အေရြ ႔ေတြက အရမ္းကို ႀကီးမားတယ္၊ အရမ္းသိသာတယ္။ အဲဒီကရလုိက္တဲ့ အက်ဳိးအျမတ္ကေတာ့ ထင္ထင္ရွားရွားနဲ႔ အခ်ိန္အတိုအတြင္းမွာ ရလုိက္တယ္။ က်ေနာ္တုိ႔ ဒီဘက္ေခတ္ၾကေတာ့ အဲဒီေခတ္ကလိုမ်ဳိး လက္နက္ ေတြနဲ႔ တုိက္ၿပီးေတာ့ တကယ့္ႀကီးႀကီးမားမားစစ္ပြဲေတြလည္း မရွိေတာ့ဘူး။ သူတုိ႔က က်ိတ္ၿပီးေတာ့ ပါဝါ ၿပိဳင္ေနၾကတယ္။ စီးပြားေရး၊ ဂုဏ္သိကၡာတုိ႔ အင္အားေတြ ၿပိဳင္ေနတဲ့အေပၚမွာ က်ေနာ္တို႔က အခုအခ်ိန္မွာ လုပ္ေနတဲ့အလုပ္ေတြက ရွင္းရွင္းေျပာရင္ သူတို႔ရဲ ႔ ၿပိဳင္ဆိုင္မႈေတြက ဘယ္ေလာက္အထိ အက်ဳိးအျမတ္ထြက္လာမလဲဆုိတဲ့ ပုံစံမ်ဳိးနဲ႔ ကစား ေန တယ္လို႔ ျမင္တယ္။

ဦးေရာ္နီညိမ္း ။ ။ ကုိသြင္လင္းေအာင္ ေျပာသလုိ အဲဒီအခ်ိန္တုန္းက ၁၉၃၆-၄၈ ၾကားမွာ ၁၂ ႏွစ္ေလာက္နဲ႔ ဒီေခါင္းေဆာင္ ေတြက ငယ္ငယ္ရြယ္ရြယ္နဲ႔ တုိင္းျပည္အတြက္ ႏုိင္ငံေရးအေျခအေနကုိ အျမတ္ထုတ္ႏုိင္ခဲ့ေပမဲ့ တကယ္တမ္း ႏုိင္ငံ လြတ္လပ္သြားၿပီးေတာ့ ႏုိင္ငံေရးအာဏာေတြရလာတဲ့အခါမွာ ငယ္ရြယ္မႈေၾကာင့္ မရင့္ၾကတ္တဲ့အတြက္ေၾကာင့္ မွားခဲ့တဲ့ အမွားမ်ဳိးေတြက အခုအခ်ိန္အထိ က်ေနာ္တုိ႔ ေနာင္လာေနာင္သားေတြ ခံစားေနရတဲ့ သေဘာမ်ဳိးကုိ က်ေနာ္တုိ႔ ျမင္ၾကည့္ လို႔ ရသလား။ ကို္ယ့္က်ရင္ေကာ ဒီသမုိင္းအျမင္နဲ႔ ျမင္ၾကည့္လို႔ရသလား။

ကုိသြင္လင္းေအာင္ ။ ။ က်ေနာ္တုိ႔မွာလည္း အဲဒီလုိမ်ဳိးေတြ ျဖစ္လာႏုိင္တယ္။ ဘာျဖစ္လို႔လည္းဆုိေတာ့ တကယ္လို႔ က်ေနာ္တုိ႔ ေအာင္ပြဲရသြားလုိ႔ရွိရင္ က်ေနာ္တုိ႔ အသက္အရြယ္ေတြကလည္း အဲဒီအတန္းေလာက္ ျဖစ္သြားတဲ့အခါၾကေတာ့ အဲဒီလုိ အခက္အခဲေတြျဖစ္လာႏုိင္တယ္။ ဒါေပမဲ့ တခုကေတာ့ ဘာ က်ေနာ္တုိ႔က ေကာင္းသြားသလဲဆုိေတာ့ လြတ္လပ္ေရး ၿပီးသြားကတည္းက အဲဒီေရွ ႔ကလူေတြ မွားခဲ့တဲ့ အမွားေတြအေပၚမွာ ၾကည့္ၿပီးေတာ့ တခုခ်င္းေပၚမွာ သင္ခန္းစာယူၿပီးေတာ့ ဒါေတြျပင္ရမယ္၊ ကြဲၿပဲႏုိင္တဲ့ ျပႆနာေတြကို ေက်ာ္လႊာႏုိ္င္မယ္။ က်ေနာ္တုိ႔က ေရွ ႔ကလူေတြ ျဖတ္သန္းတာထက္ ႏွစ္ဆေလာက္ ပုိၿပီးျဖတ္သန္းရတဲ့အခါၾကေတာ့ ပုိၿပီးရင္းႏွီးမႈေတြ ပုိရလာတယ္။ ရတဲ့အေပၚမွာ ပိုၿပီးနားလည္းမႈေတြ တည္ေဆာက္ဖို႔ ေနာက္တခုကေတာ့ အဲဒီေခတ္တုန္းက လြတ္လပ္ေရးႀကိဳးပမ္းသူေတြ ရင္ဆုိင္ခဲ့ရတဲ့ အစိုးရက က်ေနာ္တုိ႔ အခုရင္ဆုိင္ေနရတဲ့ အစိုးရထက္ အမ်ားႀကီး ေပ်ာ့ေပ်ာင္းတယ္လို႔ ေျပာလုိ႔ရတယ္။ ဆုိေတာ့ က်ေနာ္တို႔က ဥပမာေပးရရင္ အစၥေရး ဂ်ဴးလူမ်ဳိးေတြက အရမ္းရက္စက္တဲ့ နာဇီအစိုးရနဲ႔ ရင္ဆုိင္ခဲ့ရတဲ့အခါက်ေတာ့ ပုိၿပီး စည္းလုံးညီၫြတ္သြားတယ္။ ဒီဘက္ေခတ္ လူငယ္ေတြကေတာ့ ဘာတခုပုိၿပီး ျဖစ္လာသလဲဆုိေတာ့ ဒီမုိကေရစီရဲ ႔ အႏွစ္သာရ လြတ္လပ္စြာ ကြဲလြဲခြင့္၊ မတူညီမႈရဲ ႔ အလွ အဲဒါမ်ဳိးေတြကုိ က်ေနာ္တို႔က နားလည္လာတယ္၊ ခံစားႏုိင္တယ္လို႔ က်ေနာ္ျမင္တယ္။ အဲဒီအခ်က္မ်ဳိးေတြနဲ႔ က်ေနာ္တုိ႔က အာဏာနဲ႔ ပုဂၢိဳလ္ေရး မာနေတြေၾကာင့္ ကြဲတဲ့ အကြဲအၿပဲမ်ဳိးေတြ ႀကံဳလာရင္ ေက်ာ္လႊာႏုိင္လိမ့္မယ္လို႔၊ ေက်ာ္လႊာဖို႔လည္း ႀကိဳစားသင့္တယ္လို႔ ျမင္တယ္။ လုံးဝ တရာ ရာခုိင္ႏႈန္း ေအာင္ျမင္မယ္ လို႔ေတာ့ ေျပာလုိ႔မရေပမဲ့ အေကာင္းဆုံးျဖစ္ေအာင္လို႔ ႀကိဳးစားသြားသင့္တယ္လို႔ ယူဆပါတယ္။
VOAသတင္းဌာနမွ