skip to main  |
      skip to sidebar
          
        
          
        
ေကာ္ဗူးရွဴတဲ့ လမ္းေပၚက ကေလးငယ္မ်ား
  သတင္း၊ ေဆာင္းပါးရွင္ ေဇာ္ရွမ္း (နယူးေဒလီ)
မုိးသည္းထန္စြာ  ရြာသြန္းေနခ်ိန္ ေန႔ခင္းေန႔လည္ (၁၂) နာရီခန္႔တြင္ ရန္ကုန္ၿမဳိ႕ရွိ  လူစည္ကားရာ ေနရာတခုျဖစ္သည့္ ကုန္သည္ႀကီးမ်ားဟုိတယ္ ဆင္၀င္ေအာက္တြင္  ကေလးငယ္တသိုက္ တဦးႏွင့္တဦး တုိးေဝွ႔ထုိင္ေနၾကသည္။ ကေလးငယ္မ်ားမွာ  အသက္အရြယ္အားျဖင့္ ၁၀ ႏွစ္မွ ၁၃ ႏွစ္အရြယ္ရွိၿပီး သူတုိ႔မွာ တခုခုကုိ  လုိလားေတာင့္တေနသည့္ မ်က္လံုးအစံုႏွင့္ျဖစ္သည္။ သူတုိ႔ အဓိက လိုအပ္ေနသည္မွာ  အစားအစာ၊ ေဘာလုံးတလုံး၊ တြတ္ပီကာတြန္း ရုပ္ျပစာအုပ္တအုပ္၊ အရုပ္ (သို႔)  ဂိမ္းစက္မ်ား မဟုတ္ဘဲ ဖိနပ္ကပ္ျခင္း၊ ပုိက္ဆက္ျခင္းတုိ႔တြင္  အသုံးျပဳေလ့ရွိသည့္ စိမ္းေရႊေရႊအနံ႔ရွိသည့္္ ေကာ္ဗူးမ်ားသာျဖစ္သည္။

မ်ားမၾကာမီ  ၁၄ ႏွစ္အရြယ္ရွိ လူငယ္တစ္ဦး ေကာ္ဗူးတစ္ဗူး ကုိင္ၿပီး  သူတို႔အုပ္စုရွိရာသို႔ ေျပးလာသည္။ “ေဟ့ေကာင္ေတြ ဒီကေနလစ္မယ္။  ငါတုိ႔အတြက္ရိကၡာပါလာတယ္။ အေျခအေနေတာ့ သိပ္မေကာင္းဘူး” ဟုဆုိကာ  ရန္ကုန္ဘူတာႀကီးဘက္သို႔ မဆိုင္းမတြ ခပ္သြက္သြက္ပင္ ထြက္သြားေတာ့သည္။  က်န္ရွိေနသည့္ ဆယ္ေက်ာ္သက္အရြယ္ လူမယ္ ၄ ေယာက္လည္း ထိုသူသြားရာ လမ္းအတိုင္း  ေျပးလုိက္သြားၾကသည္။ လူအသြားအလာရွင္းသည့္ ရန္ကုန္ဘူတာႀကီးႏွင့္  မနီးမေ၀းရွိ သံလမ္းေပၚတြင္မူ မုန္႔ၾကြပ္ ဟုေခၚေသာ ထိုလူငယ္ယူေဆာင္လာသည့္  ေကာ္ဗူးကို မုန္႔ၾကြပ္ႏွင့္ အေပါင္းအပါတစုက တလွည့္စီ အငမ္းမရ  ႐ွဳ႐ွိဳက္ေနၾကသည္ကုိ လွမ္း၍ ျမင္ေတြ႔ေနရသည္။
“က်ေနာ္တုိ႔က  ဒီေကာ္ရႈဖုိ႔ သိပ္မ်ားမ်ားမလုိဘူးေလ။ ထမင္းစားဖုိ႕ဆုုိရင္ေတာ့  ဒီတအုပ္စုလုံးအတြက္ဆုိ ပုိက္ဆံကုန္မယ္ေလ” ဟု မိမိအလွည့္ အေရာက္ကို  ေစာင့္ေနရင္း မုန္႔ၾကြပ္က ေျပာသည္။ ေကာ္ကုိရႈရိႈက္ျခင္းျဖင့္  ထမင္းဆာေလာင္မႈ အပါအ၀င္ လက္ရွိေတြ႔ႀကံဳေနရသည့္ ဒုကၡ၊ ျပႆနာမ်ားကိုပါ ေခတၱ  ေမ့ေလ်ာ့သြားေစႏိုင္ေၾကာင္း၊ အိမ္ေျခမဲ့ကေလးငယ္မ်ားသာမက အထက္တန္း  ေက်ာင္းသားတခ်ဳိ႕ပါ ထိုေကာ္ဗူးကို မူးယစ္ေဆးသဖြယ္ တြင္တြင္က်ယ္က်ယ္  အသုံးျပဳေနၾကေၾကာင္း ရန္ကုန္တိုင္း၊ ယုဇနဥယ်ာဥ္ျမဳိ႕ေတာ္အိမ္ရာ ေနထိုင္သူ  ေက်ာင္းဆရာမတစ္ဦးက ေျပာသည္။
ထိုသုိ႔ေကာ္ဗူးမ်ားကုိ မူးယစ္ေဆးသဖြယ္  ရႈရိႈက္ေနၾကျခင္းမွာ ၀ယ္ယူရန္ လြယ္ကူျခင္းႏွင့္ ေစ်းသက္သာျခင္းတို႔ေၾကာင့္  ေငြေၾကးခ်ဳိ႕တဲ့သူ လမ္းေဘး ကေလးငယ္အမ်ားစုက အဓိက သုံးစြဲေနၾကျခင္း  ျဖစ္သည္ဟု သိရသည္။ လမ္းေဘးကေလးငယ္ အမ်ားစုမွာ ရန္ကုန္ျမဳိ႕အတြင္းရွိ  လမ္းတကာသို႔ ၀င္ထြက္သြားလာေလ့ရွိၿပီး ျပန္လည္ေရာင္းခ်ႏုိင္သည့္ ပလပ္စတစ္၊  ေကာ္၊ ဘီယာဗူးခြံ စသည့္ စြန္႔ပစ္ပစၥည္းမ်ားကုိ ရွာေဖြေကာက္ယူကာ  တဆင့္ေရာင္းခ်ၿပီး ရရွိလာသည့္ ေငြေၾကးတခ်ဳိ႕ႏွင့္ ထိုေကာ္ဗူးမ်ားကို  ၀ယ္ယူသံုးစြဲေနၾကျခင္းျဖစ္သည္။ ထိုကေလးငယ္မ်ား၏ ေနာက္ကြယ္တြင္ အသက္ ၂၀  ေက်ာ္အရြယ္ လူငယ္တခ်ဳိ႕က ႀကိဳးကိုင္ သင္ၾကားေပးျခင္း ျဖစ္သည္ဟုလည္း သိရသည္။
ေကာ္သံုးစြဲသူ  ကေလးငယ္အမ်ားစုတြင္ ေၾကာက္ရြံ႕စိတ္မရွိဘဲ ၎တို႔ကို  သြန္သင္ဆံုးမသူမ်ားကိုပင္ ျပန္လည္ဆဲဆိုကာ ရန္ျပဳျခင္းမ်ား  လုပ္ေလ့ရွိေၾကာင္း ေတြ႔ရသည္။ ထို႔ေၾကာင့္ ၎တို႔ကို ပတ္၀န္းက်င္  အသိုင္းအ၀ိုင္းက လူတခ်ဳိ႕က ေဘးဖယ္ထားေလ့ရွိသည္။ “က်န္ေတာ္တုိ႔က ေနစရာမရွိ  စားစရာမရွိေတာ့ ပတ္၀န္းက်င္က ႏွိမ္တယ္။ ကၽြန္ေတာ္တုိ႔ကို အစ္ကုိႀကီး  တေယာက္က ဒီေကာ္ကုိရႈရင္ ေၾကာက္စိတ္ေတြ ေပ်ာက္သြားၿပီး လုပ္ခ်င္ရာ  လုပ္ႏုိင္တယ္လုိ႔ ေျပာလုိ႔ရႈတာပါ။ က်န္တာေတာ့ မသိဘူး” ဟု မုန္႕ၾကႊပ္က  ေျပာသည္။
အုပ္စုထဲမွ ဆယ္ေက်ာ္သက္ရြယ္တဦးမွလည္း  “ကၽြန္ေတာ္တုိ႔ လမ္းေပၚလုိက္ၿပီး ပလတ္စတစ္ေကာက္ဖုိ႔၊ ေရသန္႔ဗူးေကာက္ဖုိ႔၊  လူမေၾကာက္ဖုိ႔၊ ထမင္းမဆာဖုိ႔ကုိ ဒီေကာ္ဗူးေလးက အကုန္ျဖည့္ဆည္းေပးတယ္။  ဒီေကာ္ဗူးကေတာ့ က်ေတာ္တုိ႔အတြက္ အသက္ပဲ” ဟု ဆုိသည္။ ကာလတာရွည္  ေကာ္ဗူးရွဳရွိဳက္ သံုးစြဲျခင္းျဖင့္ ေဘးထြက္ဆိုးက်ဳိးတခ်ဳိ႕ျဖစ္သည့္ မွတ္ဥာဏ္ပိုင္းဆိုင္ရာ ထိခိုက္ျခင္းႏွင့္ ေနာက္ဆံုးတြင္ အသက္အႏၱရာယ္ကိုပါ စိုးရိမ္ရေၾကာင္း ေဆးပညာမွတ္တမ္းတခ်ဳိ႕က ဆိုသည္။
အိႏၵိယလူမ်ိဳး  ျမန္မာႏိုင္ငံဖြား ကုန္သည္ တဦးကလည္း “ India နိုင္ငံ ေဒလီျမိဳ႕ေပၚမွာ  က်ေနာ္ သိသေလာက္ေပါ့ လမ္းေဘးမွာ ေနတဲ့ ကေလးေတြ မိသားစု ေတြကို အစိုးရက  လိုက္ဖမ္းျပီး ကူညီေပးတယ္။ သူတို ဘ၀ရပ္ တည္မူေတြကို စီစဥ္ေပးတယ္။ ေနရာေတြ  သတ္မွတ္ေပးတယ္။ အစိုးရ ကူညီတာေပါ့ေနာ္။ ဒီမွာက ေဆးေျခာက္နဲ႔  ေကာ္ဗူးရွဴတာေလာက္ ကိုေတာ့ ဒီေလာက္ အေရးမထားဘူးေလ မူးယစ္ေဆး စြဲေနတဲ့  ကေလးေတြကို ေဆးရံု ပိုျပီး လုပ္ေပးတဲ့ အဖြဲစည္းေတြ ရွိ္တယ္ေလ။ ရန္ကုန္ကို  ခဏခဏေရာက္ ျဖစ္ပါတယ္။ ဘာကြာလည္းဆိုရင္ အုပ္ခ်ဳပ္ေနတဲ့ အစိုးရ  တာ၀န္ယူမႈေပါ့။ လက္ရွိ အုပ္ခ်ဳပ္ေနတဲ့ အစိုးရက တာ၀န္ရွိတာေပါ့။ အခုလို  ပစ္ထားေတာ့ ပိုဆိုးတာေပါ့ ’’
သူက အခုလို ေကာ္ဗူး ေဆးရွဴသံုးစြဲသူ  အသက္အရြယ္ (၄) ႏွစ္ အရြယ္မွ (၁၄)ႏွစ္အရြယ္ ကေလးငယ္မ်ားကို ရန္ကုန္ျမဳိ႕တြင္  ရာဂဏန္းအထက္ ရွိႏိုင္သည္ဟု သံုးစြဲဖူးသူတဦးက ဆုိသည္။ ျမန္မာႏိုင္ငံတြင္  စီးပြားေရးအဆင္မေျပမႈ၊ ဆင္းရဲမႈႏွင့္ ႏိုင္ငံေရး မၿငိမ္မသက္မႈမ်ားက  အရြယ္မေရာက္ေသးသည့္ ကေလးသူငယ္မ်ားကို ေဆာက္လုပ္ေရးလုပ္ငန္းခြင္၊ လမ္းေဘး  လဘက္ရည္ဆိုင္မ်ားႏွင့္ စြန္႔ပစ္အမိႈက္ေကာက္သိမ္း ေနရာမ်ားသို႔  တြန္းပို႔ေနၿပီး ၎တို႔၏အရြယ္ႏွင့္ မမွ်သည့္ အလုပ္မ်ားကို လုပ္ကိုင္ေနၾကရကာ  လုပ္အားခ ခ်ဳိးႏွိမ္ခံရေလ့ရွိသည္။ အခ်ဳိ႕ကေလး သူငယ္မ်ားမွာ ထိုင္းနယ္စပ္၊  တ႐ုပ္နယ္စပ္ တို႔တြင္ လူကုန္ကူးသူမ်ား၏ ေရာင္းစားျခင္းခံရေလ့ရွိသည္။
ျမန္မာႏိုင္ငံမွ  အသက္ ၃-၁၆ ႏွစ္အရြယ္ကေလးသူငယ္ ၂၀၀၀၀ ခန္႔သည္ ထိုင္းႏိုင္ငံတြင္  ေတာင္းစားျခင္း၊ လမ္းေဘးေစ်းေရာင္းခ်ျခင္း သို႔မဟုတ္  စြန္႔ပစ္ပစၥည္းမ်ားေကာက္သိမ္းျခင္းမ်ား  လုပ္ကိုင္ေနၾကၿပီး အသက္ ၁၂-၁၉ ႏွစ္အရြယ္ အမ်ဳိးသမီးငယ္မ်ားမွာမူ  ျပည့္တန္ဆာလုပ္ငန္းတြင္ ေတြ႔ျမင္ေနၾကေၾကာင္း အြန္လိုင္း Youth X Change  (YXC) ၀ဘ္ဆိုဒ္တခုတြင္ ေဖာ္ျပထားသည္။
“က်န္ေတာ္တုိ႔က  ေနစရာမရွိ စားစရာမရွိေတာ့ ပတ္၀န္းက်င္က ႏွိမ္တယ္။ ကၽြန္ေတာ္တုိ႔ကို  အစ္ကုိႀကီး တေယာက္က ဒီေကာ္ကုိရႈရင္ ေၾကာက္စိတ္ေတြ ေပ်ာက္သြားၿပီး  လုပ္ခ်င္ရာ လုပ္ႏုိင္တယ္လုိ႔ ေျပာလုိ႔ရႈတာပါ။ က်န္တာေတာ့ မသိဘူး”
“ကၽြန္ေတာ္တုိ႔  လမ္းေပၚလုိက္ၿပီး ပလတ္စတစ္ေကာက္ဖုိ႔၊ ေရသန္႔ဗူးေကာက္ဖုိ႔၊ လူမေၾကာက္ဖုိ႔၊  ထမင္းမဆာဖုိ႔ကုိ ဒီေကာ္ဗူးေလးက အကုန္ျဖည့္ဆည္းေပးတယ္။ ဒီေကာ္ဗူးကေတာ့  က်ေတာ္တုိ႔အတြက္ အသက္ပဲ”
India နိုင္ငံ ေဒလီျမိဳ႕ေပၚမွာ က်ေနာ္  သိသေလာက္ေပါ့ လမ္းေဘးမွာ ေနတဲ့ ကေလးေတြ မိသားစု ေတြကို အစိုးရက  လိုက္ဖမ္းျပီး ကူညီေပးတယ္။ သူတို ဘ၀ရပ္ တည္မူေတြကို စီစဥ္ေပးတယ္။ ေနရာေတြ  သတ္မွတ္ေပးတယ္။ အစိုးရ ကူညီတာေပါ့ေနာ္။ ဒီမွာက ေဆးေျခာက္နဲ႔  ေကာ္ဗူးရွဴတာေလာက္ ကိုေတာ့ ဒီေလာက္ အေရးမထားဘူးေလ မူးယစ္ေဆး စြဲေနတဲ့  ကေလးေတြကို ေဆးရံု ပိုျပီး လုပ္ေပးတဲ့ အဖြဲစည္းေတြ ရွိ္တယ္ေလ။ ရန္ကုန္ကို  ခဏခဏေရာက္ ျဖစ္ပါတယ္။ ဘာကြာလည္းဆိုရင္ အုပ္ခ်ဳပ္ေနတဲ့ အစိုးရ  တာ၀န္ယူမႈေပါ့။ လက္ရွိ အုပ္ခ်ဳပ္ေနတဲ့ အစိုးရက တာ၀န္ရွိတာေပါ့။ အခုလို  ပစ္ထားေတာ့ ပိုဆိုးတာေပါ့။
 ေဇာ္ရွမ္း၊
နယူးေဒလီ၊ အိႏိၵယ။
၁၈ ရက္၊ ၾသဂုတ္လ၊ ၂၀၁၁ ခုႏွစ္ 
  
 
 
 
          
      
 
  
 
 
  
ဒီကေလးေတြ အျဖစ္ကိုျမင္ရတာာ သူတို႔ရဲ႕ အနာဂါတ္ကို စိုးရိမ္မိတယ္။
ReplyDelete