ေထာင္၀င္စာ ဆိုတာ လူ႕အသည္းႏွလံုးေတြ ေၾကျပဳန္းရတဲ့ေနရာ

by Sophia Sofia Chan on Friday, June 10, 2011 at 10:43pm

ဗမာအို ေက်ာင္းၾကိဳေက်ာင္းၾကားလို႕ အဆိုရိွေပမယ့္ ကိုခြန္ျမင့္ထြန္း ရဲ့ မိခင္ၾကီးကေတာ့ စစ္အာဏာရွင္ စနစ္ေၾကာင့္ ပင္လယ္ျမစ္ေခ်ာင္း ေတာင္အသြယ္သြယ္ကိုျဖတ္သန္းျပီး ေထာင္၀င္စာေတြ႕ခဲ့ရပါတယ္။

ေလးစားရတဲ့ေသာတရွင္မ်ားရွင္
လူ႕ဘ၀ခရီးေတြထဲမွာ အေၾကာင္းအရာမ်ိဳးစံုရိွပါတယ္။ ဒီခရီးေတြထဲကေထာင္၀င္စာဆိုတဲ့ ခရီးမ်ိဳး တျခားႏိုင္ငံေတြမွာ ရိွမယ္မထင္ပါဘူး။ က်မတို႕ျမန္မာႏိုင္ငံမွာေတာ့ ေ၀းလံေခါင္သီတဲ့ အက်ဥ္းစခန္းေတြမွာရိွတဲ့ ကိုယ့္မိသားစု၀င္ေတြကို ေထာင္၀င္စာေတြ႕ႏိုင္ဖို႕ သြားေနၾကရပါတယ္။ ျမန္မာျပည္ရဲ့ အစြန္အဖ်ားေနရာေတြမွာ ေထာင္ေတြေဆာက္ျပီး အက်ဥ္းက်သူကိုေရာ သူ႕ရဲ့မိသားစုကိုပါ ဒုကၡေရာက္ေအာင္ စစ္အာဏာရွင္ စနစ္တက် ျပင္ဆင္ခဲ့တာပါ။ အက်ဥ္းက်ေနသူလဲေထာင္ရဲ့ အခက္အခဲ၊ ေဒသရဲ့ ၾကမ္းတမ္းတဲ့ ရာသီဥတုကို ယံုၾကည္ခ်က္နဲ႕ ၾက့ံၾကံ့ခံျပီး အက်ဥ္းေထာင္ထဲမွာ တိုက္ပြဲ၀င္ၾကပါတယ္။ အက်ဥ္းက်မိသားစုကလည္း ကိုယ့္မိသားစုအေပၚမွာ ထားတဲ့ခ်စ္ျခင္းေမတၱာနဲ႕ ေထာင္၀င္စာေတြ႕ႏိုင္ဖို႕ အျပင္မွာ ရုံုးကန္တိုက္ပြဲ၀င္ၾကပါတယ္။

ႏိုင္ငံေရးသမားေတြကို ၁၉၉၈ မွာ ေ၀းလံေခါင္သီတဲ့ အက်ဥ္းစခန္းေတြစီကို ျပစ္ဒဏ္ေတြ အမ်ားၾကီးနဲ႕ ပို႕လိုက္ေတာ့ အျပင္မွာက်န္တဲ့ မိသားစုေတြကို ၾကည့္ျပီး ကဗ်ာဆရာၾကီး ဦးတင္မိုးက.....
ရဲေဘာ္ေတြက အက်ဥ္းေထာင္ထဲမွာေနရသလို က်န္တဲ့ မိသားစုေတြက မိတ္ေဆြပိုမ်ားေတာ့ အက်ယ္ေထာင္ပို႕ သမီးရယ္လို႕ မခ်ိတင္ကဲ အားေပးပါတယ္။ က်မတို႕ကလည္း လူခ်င္းဘယ္ေလာက္ေ၀းေ၀း စိတ္ခ်င္းနီးဖို႕ကအဓိကလို႕ေၾကြးေၾကာ္ျပီး ေထာင္၀င္စာ ေတြ႕ဖို႕ ၾကိဳးစားၾကပါတယ္။ က်မတို႕ကို ၾကည့္ျပီး မလိုသူေတြက ေျခေညာင္းေၾကြးတင္လို႕ ကြယ္ရာမွာ စကားတင္းဆိုၾကပါတယ္။

သထံုျမိဳ႕နယ္ ျပည္သူ႕လႊတ္ေတာ္အမတ္ ကိုခြန္ျမင့္ထြန္းရဲ့ မိခင္ အသက္ ၇၀ ေက်ာ္ အေမအိုက သထံုျမိဳ႕ကေန စစ္ေတြျမိဳ႕ ဘူးသီးေတာင္ ေထာင္အထိသြားေတြ႕ရတဲ့အေၾကာင္း က်မေျပာပါရေစ။ ဗမာအို ေက်ာင္းၾကိဳေက်ာင္းၾကားလို႕ စကားပံုရိွေပမယ့္ အေမၾကီး ကေတာ့ စစ္အာဏာရွင္ စနစ္ေၾကာင့္ ပင္လယ္ျမစ္ေခ်ာင္း ေတာေတာင္အသြယ္သြယ္ကို ျဖတ္သန္းျပီး ေထာင္၀င္စာ ေတြ႕ေနရပါတယ္။ သားဆိုတဲ့ အင္အားနဲ႕ အေမအိုက ခရီးၾကမ္းကို ေက်ာ္ျဖတ္ခဲ့တယ္။ မိခင္တစ္ေယာက္ရဲ့အားမာန္၊ မိခင္တစ္ေယာက္ရဲ့ ခ်စ္ျခင္း၊ မိခင္တစ္ေယာက္ရဲ့ ေမတၱာေဇာက ၾကီးမားေလေတာ့ ခရီးမိုင္အမ်ားၾကီးကို ေက်ာ္လႊားႏိုင္ခဲ့ပါတယ္။ အေမၾကီးက သထံုကေန သားျဖစ္သူကို ေတြ႕ႏိုင္ဖို႕ မႏၱေလး၊ ကေလးေထာင္ေတြဆီကို သြားခဲ့ဖူးပါတယ္။ ကေလးအက်ဥ္းေထာင္ကေန ဘူူးသီးေတာင္ေထာင္ကို ပို႕လိုက္ေတာ့ အေမၾကီးက သိပ္ကို စိုးရိမ္သြားပါတယ္။ က်မကို သူနဲ႕ အေဖာ္လိုက္ဖို႕ေခၚခဲ့တာပါ။ ငါ့သားေတာ့ ဒုကၡေရာက္ျပီ၊ ျမင့္ထြန္းေတာ့ ဒုကၡေရာက္ျပီလို႕ေျပာျပီး ဘူးသီးေတာင္ ေထာင္ကိုသြားဖို႕က်ဳိးစားပါတယ္။
ရန္ကုန္ကေန စစ္ေတြကို ဘယ္ေလာက္ၾကာၾကာ ကားစီးရမယ္ဆိုတာ၊ စစ္ေတြကေန ဘူးသီးေတာင္ေထာင္ကို ဘယ္လိုသြားရမယ္ဆိုတာ ခန္႕မွန္းေျခေတာင္ က်မတို႕သိတာမဟုတ္ဘူး။

ကမၻာ့ၾကက္ေျခနီကလည္း ဘူးသီးေတာင္ေထာင္ဆိုတာ ရိွလို႕လားလို႕ျပန္ေမးရတဲ့အထိပါ။ ဘူးသီးေတာင္ အက်ဥ္းေထာင္ကို ႏိုင္ငံေရးအက်ဥ္းသားအေနနဲ႕ ကိုခြန္ျမင့္ထြန္းကို အရင္ဆံုးပို႕ခဲ့တာပါ။ ေထာင္၀င္စာအေနနဲ႕လည္း အေမၾကီးနဲ႕ က်မ ပထမဆံုးေတြ႕ခဲ့ရတာပါ။ ေစာ္ဘြားၾကီးကုန္းကေန စစ္ေတြကားကို ပထမ စီးရတာပါ။ ကားခ တစ္ေယာက္ကို ၆၀၀၀ က်ပ္ေပးရပါတယ္။ က်မတို႕ကားက ေန႕လည္တစ္နာရီမွာ စထြက္ပါတယ္။ မွတ္မွတ္ရရ (၂၈၊၉၊၂၀၀၂) ကစသြားတာပါ။ ရန္ကုန္ျပည္လမ္း ကားလမ္းေကာင္းေပမယ့္ ကားဒိုင္နမိုမေကာင္းလို႕ ဥသွ်စ္ပင္လမ္းခြဲမွာ တစ္ည အိပ္ရပါတယ္။ ေတာင္ကုတ္၊ ဘက္ရဲ၊ မင္းတုန္း လမ္းသံုးခြ ဆံုတဲ့ေနရာမွာ အိပ္ရတာပါ။ အိပ္ရေတာ့လည္း ေယာက္်ားေလးေတြက ကတၱရာလမ္းေပၚမွာ ပုဆိုးခင္းအိပ္ျပီး က်မတို႕အမ်ိဳးသမီးေတြက ကားေပၚငုတ္တုတ္ငိုက္ရပါတယ္။ လမ္းခရီးမွာ ကားပ်က္တာ လမ္းပ်က္တာကို ျပန္ေတြးမိရင္ အသည္းတထိတ္ထိတ္ ရင္တဖိုဖို။ တူသံ ဂြသံကိုလည္း မၾကားရဲ သေလာက္ပါ။ ေတာေတာင္ေတြကို ကားေရွ႕မီးတစ္လံုးတည္းနဲ႕ ျဖတ္ခဲ့ရသလို ဘက္ထရီေဒါင္းသြားလို႕ ေရွ႕ဆက္မသြားရဲပဲ ေတာထဲအိပ္ရတာ။ ဗြက္ေတြထေနတဲ့လမ္းကို ကားကရုန္းေတာ့ ကားစက္သံက တေတာလံုး ဆူညံသြားပါတယ္။ ဗြက္ထေနတဲ့ အမ္းေလယာဥ္ကြင္းကိုလည္း ကားနဲ႕ ခက္ခက္ခဲခဲ ျဖတ္ခဲ့ရတယ္။ ကားပ်က္လို႕လမ္းပ်က္လို႕ ထမင္းသံုးနပ္ ငတ္ခဲ့ရတယ္။

ေတာေတာင္ထဲမွာ မီးေရာင္နီနီေလးကို ျမင္ရင္ အားရိွသြားရတဲ့အျဖစ္ကလည္း တကယ့္ကို အမွတ္ရစရာပါ။ လူေတြ ရပ္ရြာေတြကို ေတြ႕ရင္ ၀မ္းသာအားရျဖစ္ရတဲ့ အျဖစ္အပ်က္မ်ိဳး ၾကံဳဖူးသူမွ သိလိမ့္မည္။ လမ္းပ်က္၊ ကားပ်က္၊ အအိပ္ပ်က္၊ အစားပ်က္နဲ႕ စိတ္အားငယ္ျပီး ေၾကာက္စိတ္ ဆိုးရိမ္စိတ္ေတြ မ်ားသြားတာလည္း ျဖစ္ပါလိမ့္မယ္။ ေတာထဲေတာင္ထဲ တစ္ခုခုျဖစ္ရင္ ကယ္သူေ၀းရတဲ့ အျဖစ္မ်ိဳး။ ေဆးရံုမေျပာနဲ႕ ေဆးခန္းေတာင္မရိွတဲ့ ေက်းလက္ရြာေတြကို ျဖတ္ေတာ့ ေဒသခံေတြရဲ့ က်န္းမာေရးကို ထိတ္လန္႕အ့ံၾသခဲ့ရပါတယ္။ တေနရာမွာေတာ့ လူနာကို ပုခက္နဲ႕ ထမ္းျပီး ေဆးကုဖို႕သြားေနတဲ့ လူမာနဲ႕ လိုက္ပို႕သူေတြရဲ့ ေသာကအပူကို ၾကည့္ျပီး က်မတို႕ရဲ့ တဒဂၤအပူကိုေမ့သြားရပါတယ္။ က်မတို႕ ပုသိမ္ မံုရြာလမ္းမၾကီးကို ခက္ခက္ခဲခဲျဖတ္ျပီးမွ စစ္ေတြကို ခက္ခက္ခဲခဲ ေလးရက္ေျမာက္ေန႕မွ ေရာက္ပါေတာ့တယ္။ စစ္ေတြေရာက္ျပီး ေနာက္ေ္န႕မနက္ ရွစ္နာရီမွာ ဘူးသီးေတာင္ကို သေဘၤာစီးျပီး သြားရပါတယ္။ လမ္းခရီး ပင္ပမ္းမွူေၾကာင့္ အေမၾကီးဆို ႏြမ္းက်သြားပါတယ္။ သားေဇာနဲ႕ စိတ္ေဆာင္ေနလို႕သာ ေရွ႕ခရီးကို ဆက္ႏိုင္ခဲ့တာပါ။

ေသာတရွင္မ်ားရွင္
ျမန္မာျပည္ရဲ့ ေ၀းလံေခါင္သီတဲ့ေနရာေတြမွာ အက်ဥ္းခန္းေတြေဆာက္ျပီး ႏိုင္ငံေရးအက်ဥ္းသားေတြကို ႏွစ္ရွည္ေထာင္ဒဏ္ေတြနဲ႕ ပုဒ္မ အမ်ိဳးမ်ိဳးတပ္ျပီး အက်ဥ္းခ်ထားပါတယ္။ စစ္အာဏာရွင္က ႏိုင္ငံေရးအက်ဥ္းသားေတြကို မိသားစုနဲ႕ေ၀းကြာေအာင္ မိသားစုက လုိက္မေတြ႕ႏိုင္ေအာင္ ရက္စက္စြာ ျပဳမူလုပ္ေဆာင္ခဲ့၊ လုပ္ေဆာင္ေနဆဲျဖစ္ပါတယ္။

ဒါေပမယ့္ ဒီလိုအက်ဥ္းေထာင္ေတြဟာ သူရဲေကာင္းတို႕စုေ၀းရာအရပ္၊ ဦးညႊတ္ရာအရပ္ျဖစ္ပါတယ္။ ဒါကို ၾကည့္ရင္ စစ္အာဏာရွင္ စနစ္ကို ေခါင္းငံု႕မခံဘူးဆိုတာ ျပသေနတာပါ။ ႏိုင္ငံေရး အက်ဥ္းသားေတြက စစ္အာဏာရွင္ကေပးတဲ့ မတရားမွူေတြကို ဆန္႕က်င္တိုက္ခိုက္ရသလို သဘာ၀တရားကိုလည္း လည္စင္းမခံဘဲ တြန္းလွန္ရပါတယ္။

စစ္ကိုင္းတိုင္းကေလးျမိဳ႕အက်ဥ္းေထာင္ကို ၁၉၉၈ မွာ ႏိုင္ငံေရးအက်ဥ္းသား ၁၅ ဦးနဲ႕ စတင္ဖြင့္လွစ္ခဲ့ပါတယ္။ ၁၉၉၈ မွာ ျပစ္ဒဏ္အမ်ားဆံုး ၁၄ ႏွစ္ပါ။ ဒီေနာက္ ၁၉၉၉ မွာ ေက်ာင္းသားလူငယ္ေတြကို ျပစ္ဒဏ္အမ်ားဆံုး ၅၉ႏွစ္၊ ၅၇ႏွစ္၊ ၄၂ႏွစ္ ခ်မွတ္ျပီး ကေလးျမိဳ႕ အက်ဥ္းေထာင္ကို ပို႕ခဲ့ပါတယ္။ ၁၉၉၉ မွာ ျပစ္ဒဏ္အမ်ားဆံုး ၅၉ ႏွစ္က်ခံရတဲ့ ဒဂံုးတကၠသိုလ္ ေက်ာင္းသား ကိုေအာင္ေအး ကို ကေလး၀ဆိတ္ကမ္းမွာ သြားၾကိဳခဲ့တဲ့ အက်ဥ္းဦးစီးက ၀န္ထမ္းေတြ လူသက္နဲ႕ ေထာင္သက္မွားကုန္ၾကတယ္။ သားသမီးခ်င္း ကိုယ္ခ်င္းစားတဲ့ ၀န္ထမ္းတစ္ခိ်ဳ႕က စုတ္တသပ္သပ္နဲ႕ စိတ္ထိခိုက္ၾကတယ္။

စစ္အာဏာရွင္က ျမန္မာျပည္မွာ ႏိုင္ငံေရးအက်ဥ္းသားမရိွဘူးလို႕ ကမၻာကိုလိမ္ညာျပီး ႏိုင္ငံေရး အက်ဥ္းသားေတြကို သီးသန္႕အက်ဥ္းသားလို႕ဆိုပါတယ္။ လိမ္ညာလွည့္ဖ်ားေနတဲ့ ေနရာမွာ စံျပဳရမယ့္ စစ္အာဏာရွင္က ကေလးျမိဳ႕အက်ဥ္းေထာင္မွာ ငွက္ဖ်ားေ၀ဒနာခံစား ရတဲ့ ႏိုင္ငံေရး အက်ဥ္းသားေတြရဲ့ ေဆးမွတ္တမ္းမွာ ခ်မ္းတုန္ဖ်ားလို႕ပဲ ေရာဂါကို ေသးေအာင္လုပ္ေရးပါတယ္။ ငွက္ဖ်ားေရာဂါ မရိွဘူးလို႕ ICRC ကမၻာ့ၾကက္ေျခနီနဲ႕ လူ႕အခြင့္ အေရးေစာင့္ၾကည့္သူေတြကို မုသားသံုးခဲ့ပါတယ္။

အသက္အႏၱရယ္ထိခိုက္ေစတဲ့ အထိ ငွက္ဖ်ားေရာဂါ ျပင္းထန္တဲ့ ကေလးအက်ဥ္းေထာင္ထဲမွာ အက်ဥ္းက်ခံရတဲ့ ႏိုင္ငံေရး အက်ဥ္းသားေဟာင္း သထံုျမိဳ႕နယ္ အမ်ိဳးသမီး ဒီမိုကေရစီ အဖြဲ႕ခ်ဳပ္ လႊတ္ေတာ္ကိုယ္စားလွယ္ ကိုခြန္ျမင့္ထြန္း အေၾကာင္း က်မေျပာပါရေစ။ လူတစ္ေယာက္အတြက္ အဓိကလိုအပ္ခ်က္ဟာ ကိုယ္ပိုင္အေတြးအေခၚရင့္က်က္မွူ၊ ျပည့္၀မွူ၊ ေျဖာင့္မတ္တည္ၾကည္မွူ ဒါေတြနဲ႕ လူ႕ဘ၀ကို ရင္ဆိုင္ရတာလို႕ေျပာတဲ့ ကိုခြန္ျမင့္ထြန္းက ဘူမိေဗဒႏွင့္ ေက်ာင္းျပီးခဲ့ပါတယ္။ ဒီပညာေရးကို သူ႕မိဘ လုပ္အားေတြနဲ႕ သင္ခဲ့ရတယ္လို႕ဆိုပါတယ္။ ဘူမိေဗဒ ဘာသာရပ္နဲ႕ ေက်ာင္းျပီးခဲ့တဲ့ ကိုခြန္ျမင့္ထြန္းက ရွစ္ေလးလံုးအေရးေတာ္ပံု မတိုင္ခင္မွာ မိုးကုတ္ျမိဳ႕မွာ ေက်ာက္တူးျပီး က်ဴရွင္ဆရာလုပ္ခဲ့ပါတယ္။ ရွစ္ေလးလံုးအေရးေတာ္ပံုၾကီး ႏိုင္ငံႏွင့္အ၀ွမ္းပ်ံ႕ႏွံ႕လာတဲ့အခါ မိုကုတ္ျမိဳ႕အထိေရာက္ရိွလာခဲ့ပါတယ္။

အျဖဴအစိမ္း၀တ္ေက်ာင္းသားေက်ာင္းသူေလးေတြ ဗိုလ္ခ်ဳပ္ေအာင္ဆန္း ဓာတ္ပံုၾကီးကိုင္ျပီး ျမိဳ႕အႏွံ႕ဆႏၵျပၾကတယ္။ ဒီကေလးေတြကို ျမင္ေတာ့ ကိုခြန္ျမင့္ထြန္း စာသင္တာရပ္ျပီး ေက်ာင္းသားေက်ာင္းသူေတြနဲ႕အတူ ပါ၀င္ခဲ့ပါတယ္။ စိတ္ဓာတ္ျပင္းထန္လာရင္ အခက္အခဲ ကို ေက်ာ္ျဖတ္ႏိုင္တယ္ဆိုတဲ့ စိတ္နဲ႕ မိုကုတ္ကေန မႏၱေလးအထိ ေရာက္လာျပီး အေရးေတာ္ပံုၾကီးကို ဆက္လက္ဆင္ႏႊဲခဲ့ပါတယ္။ မႏၱေလးမွာ ဘုန္းၾကီးေက်ာင္းတစ္ခုမွာ တည္းခိုျပီး လူထုကို ႏိုင္ငံေရး ႏိုးၾကားေစမယ့္ တရားပြဲေတြကိုလိုက္ျပီး နားေထာင္ပါတယ္။ စင္ေအာက္က နားေထာင္သူကို စင္ေပၚမွာ ေဟာေျပာသူျဖစ္ေအာင္ ရဟန္းသံဃာ ေတြက ခြန္ျမင့္ထြန္းကို တိုက္တြန္းခဲ့ပါတယ္။ ဘုန္းၾကီးေတြက က်ေနာ္႕ကို မွာလိုက္တယ္။ စင္ေပၚေရာက္လို႕ ကို္ယ္ေျပာတဲ့စကားကို ပရိတ္သတ္ကနားေထာင္ျပီး လက္ခုတ္မနားတမ္းတီးရင္ ဆင္းလာခဲ့ေတာ့၊ လက္ခုပ္တိုတုိတီးရင္ဆက္ေျပာလို႕သင္လိုက္တယ္။ ဒါေၾကာင့္ထင္တယ္၊ န၀တ၊ နအဖ ဆႏၵခံယူပြဲေတြမွာ လူထုက လက္ခုပ္အရွည္ၾကီးတီးတာတဲ့။

သထံုျမိဳ႕နယ္ အမ်ိဳးသား ဒီမိုကေရစီ အဖြဲ႕ခ်ဳပ္ လႊတ္ေတာ္ ကိုယ္စားလွယ္အျဖစ္ စာရင္းတင္သြင္းဖို႕ သထံုျမိဳ႕နယ္ကပဲ ကိုခြန္ျမင့္ထြန္းကို ၀ိုင္း၀န္းေထာက္ခံခဲ့ပါတယ္။ ျပည္သူလူထုက ယံုယံုၾကည္ၾကည္နဲ႕ သူ႕ကို လႊတ္ေတာ္ ကိုယ္စားလွယ္အျဖစ္ ေရြးခ်ယ္လိုက္တဲ့ေနာက္ အဖြဲ႕ခ်ဳပ္ကိုယ္စားလွယ္အျဖစ္နဲ႕ သူျမဲေအာင္ရပ္ခဲ့ပါတယ္။

၁၉၉၆ ေမလ ၂၀ ရက္ေန႕မွာ ကိုခြန္ျမင့္ထြန္း အဖမ္းခံလိုက္ရပါတယ္။ အမ်ိဳးသားဒီမိုကေရစီ အဖြဲ႕ခ်ဳပ္ေခါင္းေဆာင္၊ လူထုေခါင္းေဆာင္ ေဒၚေအာင္ဆန္းစုၾကည္ ေနအိမ္ျခံထဲမွာ ၆ ႏွစ္ေျမာက္ေရြးေကာက္ပြဲႏွစ္ပတ္လည္ အစည္းအေ၀းကို တက္ေရာက္မွာလားလို႕ သထံုျမိဳ႕နယ္ စစ္ေထာက္လွမ္းေရးက ေမးခဲ့တယ္။ စစ္ေထာက္လွမ္းေရးက ဒီအစည္းအေ၀းက တရားမ၀င္ဘူးလို႕ ကိုခြန္ျမင့္ထြန္းကို ေျပာပါတယ္။ ဒီစကားကို ကိုခြန္ျမင့္ထြန္းက အခုလို ေခ်ပေျပာဆိုခဲ့ပါတယ္။

၁၉၉၀ ေရြးေကာက္ပြဲျပီးရင္ စစ္တပ္က စစ္တန္းလ်ားျပန္မယ္လို႕ ကမၻာသိေၾကညာခဲ့တယ္။ က်ေနာ္တို႕လို လူထုက ျပည္သူ႕လႊတ္ေတာ္ ကိုယ္စားလွယ္အျဖစ္ ျပည္သူ႕ရဲ့အာဏာအခ်ဳပ္အျခာ အာဏာသံုးရပ္စလံုးကို လႊဲအပ္ေပးခဲ့တာ၊ ဥပေဒျပဳေရး၊ အုပ္ခ်ဳပ္ေရး၊ တရားစီရင္ေရးဆိုတာပဲ။ ဒီေတာ့ ျပည္သူလူထုဆႏၵအမွန္နဲ႕ ေရြးခ်ယ္တင္ေျမွာက္ခံရတဲ့ လႊတ္ေတာ္ကိုယ္စားလွယ္ေတြရဲ့ ၆ ႏွစ္ေျမာက္ေရြးေကာက္ပြဲ အစည္းအေ၀းက တရား၀င္ပါတယ္။ ဒါေၾကာင့္ဒီအစည္းအေ၀းကို က်ေနာ္တက္မယ္။

ကိုခြန္ျမင့္ထြန္းစကားအဆံုးမွာ စစ္ေထာက္လွမ္းေရးက အခုအခ်ိန္ကစျပီး ခင္ဗ်ားကို ထိန္းသိမ္းလိုက္ပါျပီတဲ့။ ကိုခြန္ျမင့္ထြန္းကို ေမာ္လျမိဳင္ စစ္ေထာက္လွမ္းေရးမွာ ၁၀ ရက္ၾကာ ထိန္းသိမ္းျပီး အင္းစိန္အက်ဥ္းေထာင္ကို ပို႕လိုက္ပါတယ္။ အင္းစိန္အက်ဥ္းေထာင္မွာ ၅ရက္နဲ႕ ၅ည စစ္ေၾကာေရးလုပ္ပါတယ္။ လံုး၀အိပ္ခြင့္မေပးပါဘူး။ စစ္ေၾကာေရးမွာ အခ်က္သံုးခ်က္ အဓိကထားျပီး ေျဖခိုင္းပါတယ္။ အဲ့ဒီအခ်က္ေတြကေတာ့ အဖြဲ႕ခ်ဳပ္ကိုယ္စားလွယ္အျဖစ္က ႏွူတ္ထြက္ဖို႕၊ ေဒၚေအာင္ဆန္းစုၾကည္ကို မေထာက္ခံဘူး၊ အဖြဲ႕ခ်ဳပ္လူၾကီးေတြလုပ္တာ မွားတယ္ဆိုတဲ့ အေျဖကိုရဖို႕ အရက္စက္ဆံုးနည္းေတြေမးျပီး သူတို႕လိုခ်င္တဲ့ အေျဖရေအာင္လုပ္ပါတယ္။

အဲဒီအခ်ိန္မွာ ၁၉၆၂ ေက်ာင္းသားေခါင္းေဆာင္တစ္ဦးေျပာတဲ့ စကားကို ကိုခြန္ျမင့္ထြန္း ရင္ထဲစြဲေနေအာင္မွတ္ထားရပါတယ္တဲ့။ ဒါကေတာ့ ယံုၾကည္ခ်က္ခိုင္မာတယ္ဆိုတာ ဘာနဲကတိုင္းတာရသလဲဆိုတဲ့ သူ႕ေမးခြန္းကို ေက်ာင္းသားေခါင္းေဆာင္က အခုလို ျပန္ေျဖခဲ့ပါတယ္။

ရန္သူ႕စစ္ေၾကာေရးစခန္း အၾကပ္အတည္း ဒုကၡေတြၾကားမွာ တခ်ိဳ႕ကယံုၾကည္ခ်က္နဲ႕ လဲသြားၾကတယ္တဲ့။

၅ ရက္ ၅ည မနားမေန အႏွိပ္စက္အညွင္းပန္းခံရတဲ့ ကိုခြန္ျမင့္ထြန္းက အဖြဲ႕ခ်ဳပ္လႊတ္ေတာ္ ကိုယ္စားလွယ္အျဖစ္က မႏွူတ္ထြက္ႏိုင္ဘူး။ ေဒၚေအာင္ဆန္းစုၾကည္ကို က်ေနာ္ေထာက္ခံတယ္။ အဖြဲ႕ခ်ဳပ္လူၾကီးေတြမမွားဘူး။ ဒါက်ေနာ့ ယံုၾကည္ခ်က္အေျဖပဲ။ သတ္ခ်င္သတ္လိုက္ဆိုေတာ့ စစ္ေၾကာေရးရပ္ျပီး အင္းစိန္အက်ဥ္းေထာင္ကေန မႏၱေလးအက်ဥ္းေထာင္ဆီကို ကိုခြန္ျမင့္ထြန္းကို ပို႕လိုက္ပါေတာ့တယ္။

ေသာတရွင္မ်ားရွင္
လူအသီးသီက ကိုယ္တိုင္ျပဳလုပ္ဖူးတဲ့ ထူးျခားလွတဲ့ ျဖစ္ရပ္တစ္ခုမွာ ေတြးေတာမိႏိုင္စရာ အေၾကာင္းတရားေတြရိွပါလိမ့္မယ္။ စိတ္ထဲမွာ ျဖစ္ေပၚလာတဲ့ ထက္ျမက္ေတာက္ပတဲ့ အေတြးအေခၚ၊ ယံုၾကည္ခ်က္ေတြကို ျပန္သတိရမိတတ္ပါတယ္။ ကိုခြန္ျမင့္ထြန္းလည္း အသက္အငယ္ဆံုး အဖြဲ႕ခ်ဳပ္လႊတ္ေတာ္ ကိုယ္စားလွယ္ျဖစ္ေပမယ့္ ျပည္သူလူထုအတြက္ သူ႕ယံုၾကည္ခ်က္ကို အပြန္းမခံဘဲ ႏွစ္ရွည္ေထာင္ဒဏ္၊ ေ၀းလံေခါင္သီတဲ့ အက်ဥ္းစခန္းကိုပဲ ေရြးခ်ယ္လိုက္ပါတယ္။ အတုအေယာင္ ႏိုင္ငံေရးသမားမဟုတ္ဘူးဆိုတာ စစ္အာဏာရွင္ကို ကိုခြန္ျမင့္ထြန္းက သက္ေသျပလိုက္ပါတယ္။

ကိုခြန္ျမင့္ထြန္းကို အင္းစိန္အက်ဥ္းေထာင္ကေန မႏၱေလးအက်ဥ္းေထာင္ကို ပို႕လိုက္ပါတယ္။ မႏၱေလးေထာက္လွမ္းေရး (၁) က ဂ်င္းရွပ္စာေစာင္အမွူဆိုျပီး မႏၱေလးေထာင္တြင္းရံုးမွာပဲ ေထာင္ဒဏ္ ၇ ႏွစ္ခ်မွတ္လိုက္ပါတယ္။ ကိုခြန္ျမင့္ထြန္းနဲ႕ အမွူတြဲတူ ေထာင္က်ခံခဲ့ရတဲ့ ကေလးျမိဳ႕နယ္ လႊတ္ေတာ္ကိုယ္စားလွယ္ ခ်င္းအမ်ိဳးသား ဦးဒိုေထာင္ ဆိုရင္ စစ္ေၾကာေရးက ႏွိပ္စက္ညွင္းပမ္းလို႕ရခဲ့တဲ့ ဒဏ္ရာ မႏၱေလးအက်ဥ္းေထာင္ထဲမွာ ေတာ္ေတာ္နဲ႕ မေပ်က္ဘူးလို႕ ကိုခြန္ျမင့္ထြန္းက ေျပာပါတယ္။

က်ေနာ္နဲ႕ ဦးဒိုေထာင္ေတြ႕တဲ့အခ်ိန္မွာ ဦးဒိုေထာင္ နားရြက္ထဲမွာ ေသြးခဲေတြ။ ဦးစိန္ျမင့္၊ ဦးေဇာတိဗလ တို႕မွာလည္း တကိုယ္လံုး ၾကိမ္လံုးရာေတြ။ စစ္ကိုင္းဦးေက်ာ္ေသာင္းနဲ႕ ကေလးျမိဳ႕နယ္ အဖြဲ႕ခ်ဳပ္အတြင္းေရးမွူး ဦးဘမင္းတို႕မွာလည္း ဒဏ္ရာေတြအမ်ားၾကီးပဲ။ စစ္ေၾကာေရးမွာ ႏွိပ္စက္ခံရတာ။

မႏၱေလးအက်ဥ္းေထာင္ထဲမွာ ေရြးေကာက္ပြဲ ၁၀ ႏွစ္ျပည့္လုပ္လို႕ အာဏာပိုင္က ကိုခြန္ျမင့္ထြန္းကို ကေလးျမိဳ႕ အက်ဥ္းေထာင္ကို ပို႕လိုက္ပါတယ္။ ကေလးျမိဳ႕သား ဦးဘမင္းကိုေတာ့ မႏၱေလးအက်ဥ္းေထာင္ကေန ျမစ္ၾကီးနား အက်ဥ္းေထာင္ကို ပို႕လိုက္ပါတယ္။ ကေလးျမိဳ႕ အက်ဥ္းေထာင္မွာ ကိုခြန္ျမင့္ထြန္းက အာဏာပိုင္ကို အစာငတ္ခံ ဆႏၵျပလို႕ ကေလးအက်ဥ္းေထာင္ကေန စစ္ေတြျမိဳ႕ ဘူးသီးေတာင္ေထာင္ကို ပို႕လိုက္ပါတယ္။ ဒီအေၾကာင္းကို ကိုခြန္ျမင့္ထြန္းက အခုလိုေျပာခဲ့ပါတယ္။

က်ေနာ့ကို ကေလးကေန မႏၱေလး၊ မႏၱေလးကေန အင္းစိန္၊ အင္းစိန္ကေန စစ္ေတြအထိ ကိုၾကည္သာျငိမ္းနဲ႕ အတူ ပို႕တယ္။ စစ္ေတြေရာက္မွ ကိုၾကည္သာျငိမ္းကိုထားျပီး စစ္ေတြကေန ဘူးသီးေတာင္ အက်ဥ္းေထာင္ကို ပို႕လိုက္ပါတယ္။ မနက္ ၈ နာရီ စစ္ေတြကေန ဘူးသီးေတာင္ေထာင္ကို သေဘၤာစီးတာ ညေန ၄ နာရီမွ ေရာက္တယ္။ လိုက္ပို႕တဲ့ ရဲက ၁၂ ေယာက္၊ က်ေနာ့္ကို လက္ထိတ္တမ္းလမ္းနဲ႕ အ၀တ္အုပ္ျပီး သေဘၤာေပၚေခၚခဲ့တာ။ မျမင္မစမ္းနဲ႕ က်ေနာ္ ကုန္းေဘာင္ေပၚကေန ျပဳတ္က်မလိုျဖစ္ေသးတယ္။

သေဘၤာအေပၚဆံုးထပ္မွာ က်ေနာ္႕ကို ရဲႏွစ္ေယာက္နဲ႕ တြဲျပီး လက္ထိတ္ခတ္ထားတယ္။ တာ၀န္ယူလာတဲ့ ရဲက က်ေနာ့္ကို မ်က္ႏွာက အ၀တ္ဖယ္ေပးျပီး အကို ေအးေဆးေနာ္ ျပသနာ မလုပ္ပါနဲ႕၊ က်ေနာ္ ဒုရဲအုပ္ေျဖထားလို႕ပါတဲ့။ ကေနာ့္စိတ္ထဲ အခံရခက္လိုက္တာဗ်ာ။ ငါက သူခို႕ဓားျပ မဟုတ္ဘူး၊ ႏိုင္ငံေရးသမား တိုင္းျပည္ကို ေကာင္းေစခ်င္တဲ့လူကြလို႕ ေျပာလိုက္တယ္။ က်ေနာ္နဲ႕ စကားမေျပာရဘူးလို႕ ရဲႏွစ္ေယာက္ကို မွာထားေတာ့ သူတို႕ကိုပဲ က်ေနာ္ စကားေျပာတာ တလမ္းလံုးပဲ။ က်ေနာ္တို႕ အက်ဥ္းေထာင္ထဲ ေနရတဲ့ အခ်ိန္မွာ စကားလြတ္လြတ္လပ္လပ္ေျပာခြင့္မရိွဘူး။ အျပင္ေလာက က လူေတြကို ျမင္ခ်င္တဲ့ စိတ္ဆႏၵ ဘူးသီးေတာင္ သေဘၤာ ခရီးမွာ အကုန္ျမင္ခဲ့ ခံစားခဲ့ရတယ္။

ဘူးသီးေတာင္ အက်ဥ္းေထာင္ထဲမွာ က်ေနာ္တစ္ေယာက္တည္း ႏိုင္ငံေရးအက်ဥ္းသားအျဖစ္နဲ႕ ရိွတယ္။ က်ေနာ္ တစ္ေယာက္တည္းပဲ ေနရတယ္။ ဒီေတာ့ က်ေနာ္ တရားထုိင္တယ္။ ၄ လ ၾကာမွ အေမလာေတြ႕တယ္။ အေမက ျပံဳးျပံဳးရႊင္ရႊင္နဲ႕ သားၾကိဳက္တာေတြ ယူလာတာေပါ့။ ေထာင္၀င္စာ မွာ က်ေနာ္ က အေမ့ကို ဘာျဖစ္လို႕ ဒီေလာက္အေ၀းၾကီးကို လိုက္လာရတာလဲ။ အေမ ပင္ပန္းတာေပါ့။ ငါ့သားဆိုတဲ့ အစြဲကို ေဖ်ာက္၊ ငါ့သားဆိုတဲ့ အစြဲကို အေမ မေဖ်ာက္ရင္ ပင္ပန္းလိမ့္မယ္ဆိုေတာ့ အေမ ရယ္ျပံဳးရႊင္ေနရာက မ်က္ရည္ေပါက္ပါက္က်ျပီး နင္ေမြးလာတဲ့ မေလးက်မွ နင္သိမယ္တဲ့။ ေထာင္၀င္စာ ေတြ႕ခ်ိန္မွာ ၁၅ မိနစ္ေလးေတြ႕ခြင့္ရဖို႕ အေမ ဒီလမ္းခရီးကို ဘယ္ေလာက္ပင္ပန္းမယ္ ဆိုတာက်ေနာ္သိလို႕ ေျပာတာလည္းပါပါတယ္။ က်ေနာ္ကိုယ္တိုင္ တကယ္ တရားမရေသးေတာ့ အေမ့ ေနာက္ေက်ာကို ၾကည့္ျပီး က်ေနာ့္ မ်က္ရည္စေတြနဲ႕ အေမက က်ေနာ္ ျဖစ္ခ်င္တာေတြကို အကုန္လိုက္ေလ်ာခဲ့တာ။

ေထာင္၀င္စာ ဆိုတာ လူ႕အသည္းႏွလံုးေတြ ေၾကျပဳန္းရတဲ့ေနရာ။ အက်ဥ္းေထာင္ထဲကသူကလည္း ျပည့္စံုေအာင္ ရွင္းျပႏိုင္ဖို႕ အခ်ိန္မရပါဘူး။ ေထာင္၀င္စာ ေတြ႕ခ်ိန္ ၁၅ မိနစ္ဟာ ခဏေလးနဲ႕ ျပည့္သြားရပါတယ္။ ေထာင္၀င္စာက အျပန္မိသားစုကလည္း အက်ဥ္းေထာင္ထဲကလူကို စိတ္မခ်စိတ္နဲ႕ ျပန္ရတာ။ အက်ဥ္းေထာင္ထဲကလူကလည္း ေ၀းလံေခါင္သီတဲ့ေဒသကေန ကိုယ့္အိမ္ ကိုယ္ယာကို အႏၱရယ္ကင္းကင္းနဲ႕ မိသားစု ေရာက္ပါ့မလားလို႕ စိတ္နဲ႕ ပူပန္ေနရပါတယ္။

သထံုျမိဳ႕နယ္လႊတ္ေတာ္ ကိုယ္စားလွယ္ ကိုခြန္ျမင့္ထြန္းက ၁၉၉၀ ျပည့္ ေရြးေကာက္ပြဲမွာ ျပည္သူ႕ရဲ႕ အခ်ဳပ္အျခာ အာဏာ သံုးရပ္ျဖစ္တဲ့ ဥပေဒျပဳေရး၊ အုပ္ခ်ဳပ္ေရး၊ တရားစီရင္ေရး လႊဲအပ္ျခင္းခံရတဲ့ လႊတ္ေတာ္ ကိုယ္စားလွယ္ျဖစ္ပါတယ္။ လႊတ္ေတာ္ ကိုယ္စားလွယ္အျဖစ္ ျပည္သူလူထုအေပၚ အလုပ္အေၾကြးျပဳရဦးမယ္လို႕ ခံယူထားသူလည္းျဖစ္ပါတယ္။ ဒါေပမယ့္ ၁၉၉၀ ျပည့္ ေရြးေကာက္ပြဲ ရလာဒ္ကို မ်က္ကြယ္ျပဳထားတဲ့ စစ္အာဏာရွင္က ျပည္သူလူထုရဲ႕ ဆႏၵေတြကို ျငင္းဆန္ျပီး သူတို႕အာဏာတည္ျမဲဖို႕အတြက္ ၂၀၁၀ ေရြးေကာက္ပြဲ က်င္းပႏိုင္ဖို႕ၾကိဳးစားေနပါတယ္။

ေသာတရွင္မ်ားရွင္

လက္ရိွျမန္မာနိုင္ငံရဲ့အေျခအေနကို ကိုခြန္ျမင့္ထြန္းက အခုလိုေျပာပါတယ္။ စစ္အာဏာရွင္က အာဏာကို ရတဲ့နည္းနဲ႕ ခ်ဳပ္ကိုင္ထားျပီး ဘယ္သူပဲျဖစ္ျဖစ္သူ႕ကို ဦးက်ိဳးဆက္ဆံရမယ္လို႕ ခံယူထားတယ္။ စစ္အာဏာရွင္ကို ျပတ္သားတဲ့ ဆန္႕က်င္မွူမလုပ္ႏိုင္ရင္၊ တစုတေ၀းတည္း မလုပ္ႏိုင္ရင္ က်ေနာ္တို႕ရဲ႕ ရိုးသားမွူကို အသံုးခ်ေနမွာပဲ။ က်ေနာ္တို႕ဘက္က ဘယ္ေလာက္ပဲ ေျဖရွင္းေျပလည္ခ်င္ေပမယ့္ စစ္အာဏာရွင္က ေတြ႕ဆံုေဆြးေႏြးေရးလမ္းေၾကာင္းေပၚကို တက္မလာဘူး။ ျပတ္သားတဲ့ ဆန္႕က်င္မွူကို က်ေနာ္တို႕မလုပ္ႏိုင္ရင္ စစ္အာဏာရွင္ စနစ္ သက္ဆိုးရွည္ေနအံုးမွာ ပဲတဲ့။

မ်ွေ၀ခံစားႏိုင္ၾကပါေစ။

"အေမွာင္လွိဴင္းထဲက သူရဲေကာင္းတို႕တိုင္းျပည္" RFA အသံလႊင့္ ေဆာင္းပါးမ်ားစာအုပ္မွ ကူးယူျဖန္႕ေ၀သည္။